To πρόγραμμά μας είχε ως στόχο όχι τη νεκρανάσταση της παράδοσης αλλά
την ανακάλυψή της και τη διατήρησή της, αφού η παράδοση είναι ζωντανή και
υπάρχει γύρω μας αρκεί να μπορούμε να την αναγνωρίσουμε και να την
καλωσορίσουμε στη ζωή μας. Μέσα από χορούς, τραγούδια, μουσικά θεατρικά
δρώμενα, παιχνίδια, ήθη και έθιμα ανακαλύψαμε το παρελθόν και ομορφύναμε το
παρόν.
Το ενδιαφέρον μας τράβηξε το θέμα της ξενιτιάς με τους καημούς και
τους πόνους της γιατί η παράδοση δεν ήταν δυνατό να μην ασχοληθεί με την
αποδημία και τον γυρισμό του ξενιτεμένου που είναι άλλωστε και χαρακτηριστικό
γνώρισμα των Ελλήνων από την αρχαιότητα ως σήμερα.
Τα τελευταία χρόνια μάλιστα
λόγω της οικονομικής κρίσης η ελληνική κοινωνία ζει για μια ακόμη φορά τον πόνο
του ξενιτεμού νέων ανθρώπων μορφωμένων που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, την
οικογένεια τους και μεταναστεύουν στο εξωτερικό για ανεύρεση εργασίας.
Σκεφτήκαμε, λοιπόν, να δραματοποιήσουμε το διήγημα «Αμερικάνος» του
Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, ένα διήγημα με θέμα τη ξενιτιά, θέμα επίκαιρο όσο ποτέ
και να το συνδέσουμε με το παρόν.