Πρόσκληση στην εκδήλωση παρουσίασης του προγράμματός μας

Θεατρικό: "Ο Αμερικάνος" του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

To πρόγραμμά μας είχε ως στόχο όχι τη νεκρανάσταση της παράδοσης αλλά την ανακάλυψή της και τη διατήρησή της, αφού η παράδοση είναι ζωντανή και υπάρχει γύρω μας αρκεί να μπορούμε να την αναγνωρίσουμε και να την καλωσορίσουμε στη ζωή μας. Μέσα από χορούς, τραγούδια, μουσικά θεατρικά δρώμενα, παιχνίδια, ήθη και έθιμα ανακαλύψαμε το παρελθόν και ομορφύναμε το παρόν.

Το ενδιαφέρον μας τράβηξε το θέμα της ξενιτιάς με τους καημούς και τους πόνους της γιατί η παράδοση δεν ήταν δυνατό να μην ασχοληθεί με την αποδημία και τον γυρισμό του ξενιτεμένου που είναι άλλωστε και χαρακτηριστικό γνώρισμα των Ελλήνων από την αρχαιότητα ως σήμερα.

 Τα τελευταία χρόνια μάλιστα λόγω της οικονομικής κρίσης η ελληνική κοινωνία ζει για μια ακόμη φορά τον πόνο του ξενιτεμού νέων ανθρώπων μορφωμένων που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, την οικογένεια τους και μεταναστεύουν στο εξωτερικό για ανεύρεση εργασίας.

Σκεφτήκαμε, λοιπόν, να δραματοποιήσουμε το διήγημα «Αμερικάνος» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, ένα διήγημα με θέμα τη ξενιτιά, θέμα επίκαιρο όσο ποτέ και να το συνδέσουμε με το παρόν.

Τον χορό δεν τον αφήνω!

Συμμετοχή σε Μαθητικό Συνέδριο με θέμα την Τέχνη

Η ομάδα μας μας έλαβε μέρος στο 2ο μαθητικό συνέδριο με τίτλο «Δημιουργική μάθηση με τη συμβολή των Τεχνών» που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 15 Μαΐου 2018 στο Δημοτικό Πολύκεντρο του Δήμου Νέου Ηρακλείου. Τη διοργάνωση του συνεδρίου είχαν αναλάβει από κοινού οι Σχολικές Σύμβουλοι Μαρία Κωττούλα ΠΕ02, Β΄ Αθήνας και Χριστίνα Παπαζήση ΠΕ04, Γ΄ Αθήνας, σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Β΄ Αθήνας, το 1ο ΓΕ.Λ. Ηρακλείου και την Επιστημονική Μονάδα "Τέχνες" του ΙΕΠ.

Οι μαθητές που συμμετέχουν στο πρόγραμμα

• παρουσίασαν δύο αποσπάσματα από τη δραματοποιημένη διασκευή του διηγήματος «Αμερικάνος» του Αλ. Παπαδιαμάντη και παράλληλα μια επιγραμματική αναδιήγηση του συνόλου του έργου, επιχειρώντας τον συσχετισμό του με το φαινόμενο του "brain drain" (=αποδημία μορφωμένων Ελλήνων στο εξωτερικό) που χαρακτηρίζει την εποχή μας.
• τραγούδησαν ζωντανά το τραγούδι «Τα άστρα στήσανε χορό» που συνέθεσαν οι ίδιοι εμπνεόμενοι από τους παραδοσιακούς χορούς και τον έναστρο ουρανό, με σκοπό να αναδείξουν με έναν ευφάνταστο τρόπο τη σημασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς και την ανάγκη διατήρησης και προστασίας της.

Για την παρουσίαση του προγράμματος του συνεδρίου οι μαθητές του 1ου ΓΕ.Λ. Νέου Ηρακλείου συνεργάστηκαν με δύο μέλη της πολιτιστικής ομάδας μας, την Έλενα Σ. και τον Μάνο Μ.

Πρωτομαγιάτικο Στεφάνι

Το πρωτομαγιάτικο στεφάνι είναι ένα έθιμο που μας συνδέει με τη γιορτή της άνοιξης. Σκοπός μας ήταν να δημιουργήσουμε μια όμορφη σύνθεση λουλουδιών που θα χάριζε ευφορία και χαρά σε εμάς και καλοτυχία ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ!

Παλιότερα η κατασκευή του αποτελούσε ιεροτελεστία καθώς τίποτα δεν φτιαχνόταν στην τύχη. Κάθε λουλούδι που έβαζαν πάνω στο στεφάνι σήμαινε κάτι. Για παράδειγμα τα τριαντάφυλλα, τα γαρίφαλα, οι πασχαλιές και τα γεράνια συμβόλιζαν το ανθισμένο σπίτι. Τα στάχυα και τα λουλούδια του κάμπου τα έβαζαν για μεγαλύτερη καρποφορία. Τα ανθισμένα κλωνάρια από ελιά ή αγιόκλημα συμβόλιζαν την ευτυχία του σπιτιού. Τέλος, έβαζαν ένα κεφάλι σκόρδο στο κέντρο του στεφανιού σαν προφύλαξη για το κακό μάτι. Σήμερα τα πράγματα είναι πιο απλά καθώς ο καθένας βάζει στο στεφάνι του ό,τι θέλει.

Λαζαράκια

Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια, ήρθε των Βαγιών η εβδομάδα.

Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι, ήρθε η μέρα σου και η χαρά σου!

 (κάλαντα του Λαζάρου)

Το Σάββατο του Λαζάρου το έχει περιβάλει ὁ λαός μας με όμορφα έθιμα. Ένα από αυτά είναι τα «Λαζαράκια» που συμβολίζουν το πέρασμα από το θάνατο στη ζωή μέσω της ανάστασης του Λαζάρου από τον Χριστό. Στα “Λαζαράκια” οι νοικοκυρές που τα έπλαθαν έδιναν το σχήμα ανθρώπου σπαργανωμένου, όπως ακριβώς παριστάνεται ο Λάζαρος στις εικόνες. Όσα παιδιά είχε η οικογένεια τόσα “Λαζαράκια” έπλαθαν και στη θέση των ματιών έβαζαν δυο γαρίφαλα… Μέσα στην ζύμη συνήθιζαν να βάζουνε μέλι, καρύδια, σταφίδες ή ότι άλλο έβγαζε ο κάθε τόπος.

Στο πλαίσιο του πολιτιστικού μας προγράμματος πριν τις σχολικές διακοπές του Πάσχα αναβιώσαμε αυτό το  σπάνιο πλέον έθιμο. Τα παιδιά με μεγάλο ενθουσιασμό αγκάλιασαν αυτή την προσπάθεια και σύντομα η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του σχολείου μας μετατράπηκε σε εργαστήριο ζαχαροπλαστικής. Ακολουθώντας πιστά την παραδοσιακή συνταγή, το κάθε παιδί έπλασε το δικό του «Λαζαράκι» και περίμενε με ανυπομονησία να γευτεί το αποτέλεσμα της προσπάθειας του! Η δράση αυτή με βιωματικό τρόπο βοήθησε τα παιδιά να αναβιώσουν το συγκεκριμένο έθιμο αλλά κυρίως να συνειδητοποιήσουν ότι η παράδοση μπορεί να διατηρηθεί αν το επιδιώξουμε.

Βασιλόπιτα - Φλουρί - Ρόδι

Το Γαϊτανάκι

Το γαϊτανάκι είναι ένας χορός που δένει απόλυτα με το χρώμα, το κέφι και το χιούμορ της Αποκριάς. Ο αριθμός των δώδεκα χορευτών λέγεται ότι δηλώνει τους μήνες του χρόνου που εναλλάσσονται ή τις Ώρες, τις μυθικές θεότητες του χρόνου. Σε πολλές κοινωνίες, κυρίως αγροτικές, το γαϊτανάκι συμβολίζει την ομόνοια και τη συναδελφικότητα. Ο κυκλικός χορός δηλώνει τον κύκλο της ζωής, από τη ζωή στον θάνατο, από τη λύπη στη χαρά, από τον χειμώνα στην άνοιξη και το αντίθετο.